รักคนต่อไปเหมือนตัวคุณเอง

 รักคนต่อไปเหมือนตัวคุณเอง
“ คุณจะรักพระยาห์เวห์พระเจ้าของคุณด้วยสุดใจและสุดชีวิตของคุณด้วยกำลังทั้งหมดและด้วยสติปัญญาทั้งหมดของคุณ” (ตท. 6,4) นั่นคือการรักอย่างมีเสน่ห์ด้วยทั้งหมด ใช้ชีวิตเพื่อพระเจ้าโดยสิ้นเชิงและใช้สติปัญญาเพื่อความรู้ที่ลึกซึ้งที่สุดเกี่ยวกับพระเจ้านั่นคือการหันเข้าหาพระเจ้าอย่างแท้จริง จากนั้น“ …และเพื่อนบ้านของคุณเหมือนรักตัวเอง” (เลฟ 19,18) เมื่อเผชิญกับคำตอบพระเยซูทรงวางตัวเองให้ไกลเกินเอื้อมของผู้เป็นนายแห่งธรรมบัญญัติโดยเห็นด้วยกับคำตอบ แต่เพิ่มคำตอบที่สำคัญ“ ทำสิ่งนี้แล้วคุณจะมีชีวิต” นั่นคือไม่จำเป็นต้องรู้เท่านั้น แต่ต้องนำไปปฏิบัติในชีวิตประจำวันด้วย วันในชีวิตประจำวันของครอบครัวชุมชนและโลก

2. ปรมาจารย์ด้านกฎหมายต้องการพิสูจน์ตัวเองว่า“ แล้วใครคือเพื่อนบ้านของฉัน” ด้วยคำถามนี้เขาแสดงให้เห็นเพียงว่าความเข้าใจของเขาต่อเพื่อนบ้านต่ำมากเพราะเช่นเดียวกับชาวยิวที่ดีคนใดคนหนึ่งความใกล้ชิดหมายถึงญาติคนจากชุมชนหรือประเทศและศาสนาเดียวกัน พระเยซูทรงตระหนักถึงข้อ จำกัด ของผู้ที่ถามพระองค์และให้บทเรียนที่สำคัญที่สุดเกี่ยวกับความรักของพระเจ้าผ่านคำอุปมาเรื่องชาวสะมาเรีย ตามที่พระเยซูกล่าวว่าคนใกล้ชิดไม่ใช่คนที่เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเดียวกันวงจรแห่งมิตรภาพชุมชนประเทศหรือศาสนาเดียวกัน ไม่ใช่ความสมัครสมานสามัคคีหรือสัญชาติเดียวกับเพื่อนบ้าน วิสัยทัศน์ดังกล่าวไม่มีอะไรมากไปกว่าตรรกะที่เหมาะสมสำหรับทุกประเทศ ไม่มีอะไรใหม่ในรูปแบบของการกระทำนี้ ต่อไปในตรรกะของพระเยซูคือทุกคนที่ต้องการและนี่คือสากล ทุกคนที่ต้องการความเอาใจใส่กอดคำแนะนำอาหารสุขภาพการศึกษาและความมั่นคง เขายังเป็นคนที่ต้องการการฝึกอบรมความรู้เกี่ยวกับความจริงความคาดหวังและความหวัง และเพื่อให้มีความสำคัญมากขึ้นความใกล้ชิดคือคนที่ก่อนคนขัดสนทำให้เขามีประโยชน์ต่อเขา ดังนั้นในกรณีนี้นอกจากสิ่งที่คุณต้องการแล้วยังมีข้อกำหนดที่จะต้องปิด

3. เจ้าแห่งกฎหมายเข้าใจคำสอนใหม่ เขาเข้าใจว่ากฎของพระเจ้าเป็นของประทานสำหรับการปลดปล่อยมนุษย์และด้วยเหตุนี้จึงเรียกร้องให้ชายและหญิงที่ได้รับการต่ออายุตามที่พระเยซูคริสต์เป็นเครื่องมือที่แท้จริงของคำแนะนำของพระเจ้า นายคนนั้นหลังจากการเผชิญหน้ากับพระคริสต์ครั้งนี้เขาได้พิชิตวิธีใหม่ซึ่งเป็นวิธีการถ่ายทอด TORAH ที่สมบูรณ์แบบที่สุดเพราะเขาเข้าใจแก่นแท้ของธรรมบัญญัติของพระเจ้า ดังนั้นจึงเป็นที่ชัดเจนว่าความรู้เกี่ยวกับธรรมบัญญัตินั้นไม่เพียงพอ แต่ยังรวมถึงวิธีที่ถูกต้องที่สุดในการนำไปใช้ซึ่งส่วนใหญ่เป็นวิธีอื่นไปไม่ได้นอกจากความรู้ของพระผู้ช่วยให้รอด พระเยซูคริสต์ทรงเป็นผู้ตีความกฎหมายของพระเจ้าอย่างถูกต้องตามกฎหมายและเป็นผู้ทำให้สำเร็จด้วยพระองค์เอง

4. คนต่อไปคือ "ผู้ที่เมตตา ... " ไม่ใช่เรื่องของการชอบอยู่ในสถานะของบาป ไม่เหมือนกับการสงสารใครก็ตามที่ทำบาปและเก็บเขาไว้ในบาปของเขา ไม่ได้หมายถึงการให้สิทธิแก่ผู้คนในสถานการณ์ที่ร้ายแรงของการแยกตัวออกจากตัวเองและจากการมีส่วนร่วมกับพระเจ้าเพื่อที่จะไม่รวมคนอื่น ๆ การดำเนินการในลักษณะนี้คือการรักษาผู้บงการของโลกที่ปรารถนาสิทธิ แต่ไม่มีพันธะสัญญาไม่มีความรับผิดชอบและไม่เปลี่ยนใจเลื่อมใส การมีเมตตาคือการกระทำเพื่อช่วยชีวิตอีกฝ่าย จะบันทึกได้อย่างไร? ดูแลเขาทั้งในด้านร่างกายและจิตใจ ใครก็ตามที่รักพระเจ้าไม่ต้องการความอัปยศอดสูทั้งต่อตนเองหรือต่อผู้อื่น และไม่มีความอับอายมากไปกว่าบาป ใครก็ตามที่ต่อสู้เพื่อการเปลี่ยนใจเลื่อมใสส่วนตัวและอื่น ๆ จะกระทำในนามของการแสดงออกที่สำคัญที่สุดของความรักของพระเจ้า ดังนั้นให้เราดูแลซึ่งกันและกันทำความดีแก้ไขข้อผิดพลาดแสดงขอบฟ้าของพระเจ้าต่อผู้ที่ต้องการพบพระองค์นี่คือความเมตตา
ตอนนี้ไปทำสิ่งเดียวกัน!
กอดที่แข็งแกร่งและเปี่ยมด้วยความรัก
Fr. José Erinaldo

 AMAR O PRÓXIMO COMO A SI MESMO
“Amarás o Senhor, teu Deus, de todo o teu coração e com toda tua alma, com toda a tua força e com toda a tua inteligência” (Dt 6,4), isto é, amar com todo o encanto, com toda a vida, gastando-se totalmente por Deus e utilizando-se da inteligência para o mais profundo conhecimento do Senhor, ou seja, ser absolutamente voltado para Deus. Depois, “… e a teu próximo como a ti mesmo” (Lv 19,18). Diante da resposta, Jesus se coloca além do alcance do mestre da lei, concordando com a resposta, mas acrescentando um importante “Faze isso e viverás”, isto é, a necessidade de não saber somente, mas colocar na prática do dia-a-dia, no cotidiano das relações familiares, comunitárias e com o mundo.

2. O mestre da Lei quis justificar-se: “E quem é o meu próximo?”. Com essa pergunta, ele simplesmente demonstrou que seu entendimento de próximo era muito reduzido, pois, como todo bom judeu, próximo significa um parente, alguém da mesma comunidade ou do mesmo país e da mesma religião. Jesus percebe a limitação daquele que O interroga e dá-lhe a mais importante lição sobre o amor de Deus mediante a parábola do samaritano. Segundo Jesus, próximo não é aquele que faz parte da mesma família, do ciclo de amizade, da mesma comunidade, país ou religião. Não é a consaguinidade ou a mesma nacionalidade que caracterizam o próximo. Tal visão não passa de uma lógica própria a todas as nações. Não existe nada de novo nessa forma de ação. Próximo na lógica de Jesus é todo aquele necessitado e isso é universal; é todo aquele que necessita de atenção, de um abraço, de um conselho, de alimentação, saúde, educação e segurança; é também aquele que necessita de formação, conhecimento da verdade, de expectativas e de esperança. E ainda, para ser mais enfático, próximo é aquele que, diante do necessitado, coloca-se à disposição dele para o seu bem. Então, nesse caso, há, além do que necessita, uma exigência de fazer-se próximo.

3. O mestre da lei entendeu o ensinamento novo. Entendeu que a Lei de Deus é Dom para a libertação do ser humano e que, para isso, exige homens e mulheres renovados, segundo Jesus Cristo, para serem autênticos instrumentos da INSTRUÇÃO DE DEUS. Aquele mestre, depois desse encontro com Cristo, conquistou uma nova forma, a mais perfeita de transmitir a TORAH, porque passou ao entendimento da essência da Lei de Deus. Fica claro, portanto, que não basta o conhecimento da Lei, mas também e, principalmente, o modo mais correto de aplicá-la, que não pode ser outro senão o do Salvador. Jesus Cristo é, em si mesmo, a legítima interpretação da Lei de Deus, sendo Ele mesmo o cumprimento dela.

4. O próximo é “Aquele que usou de misericórdia…”. Não se trata de favorecimento em estado de pecado. Não é a mesma coisa que ter pena de quem peca e conservá-lo em seu pecado. Não significa dar direitos a pessoas em situação grave de afastamento de si e da comunhão com Deus, para não excluir o outro. Agir dessa forma é o mesmo que conservar na própria vida os ditames de um mundo que deseja ardentemente direitos, mas sem compromisso, sem responsabilidade e sem conversão. Ser misericordioso é agir salvando o outro. Como salvá-lo? Cuidando dele em suas necessitades tanto físicas quanto espiriturais. Quem ama a Deus não quer a desgraça nem para si nem para os outros. E não existe desgraça maior que o pecado. Quem luta pela conversão pessoal e dos demais está agindo em nome da mais importante expressão do amor de Deus. Então, cuidemos uns dos outros, façamos o bem, corrijamos os erros, mostremos o horizonte de Deus para quem necessita encontrar-se com Ele. Isso é misericórdia.
Agora, vamos e façamos a mesma coisa!
Um forte e carinhoso abraço.
Pe. José Erinaldo